- «ΣΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ» (Σεμερτζίδου, Ε., Α΄ Βραβείο Λυρικής Ποίησης: 13ος Παγκόσμιος Ποιητικός Διαγωνισμός: Αμφικτυονία Ελληνισμού: Θεσσαλονίκη, Μάρτιος 2025)
ΣΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ
ΣΤΙΧΟΙ: ΕΛΕΝΗ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΗ-ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ
Στην απουσία των σκιών και της πικρής οδύνης
Στην απουσία ενοχών και μιας ψυχρής ευθύνης
Καθίσαμε εσύ κι εγώ, απόμαχοι μιας νύχτας
Σ’ ένα δωμάτιο αδειανό, ψυχές ίδιας αλήθειας
Αγάπα με, σ’ εκλιπαρώ
Αγάπα με, το θέλω
Αγάπα με, στη σκοτεινιά
Στο φως, πώς υποφέρω!
Αγάπα με, δίχως χρησμό
Χωρίς αρχή κι ελπίδα
Αγάπα με, στο «σ’ αγαπώ»
Που δεν ακούει σε μοίρα
Στην απουσία μιας αυγής και σ’ άκρατο σκοτάδι
Σε δυο καρέκλες, που ακουμπά η μία με την άλλη
Το γόνατό μου, ντροπαλά, σε άγγιξε για λίγο
Σώπασαν όλες οι φωνές, που μου ‘λεγαν να φύγω
Αγάπα με, σ’ εκλιπαρώ
Αγάπα με, το θέλω
Αγάπα με, στη σκοτεινιά
Στο φως, πώς υποφέρω!
Αγάπα με, δίχως χρησμό
Χωρίς αρχή κι ελπίδα
Αγάπα με, στο «σ’ αγαπώ»
Που δεν ακούει σε μοίρα
Με μια απόγνωση που ζει στου λυτρωμού την ώρα
Ξέσπασαν όλοι οι καημοί, της μοναξιάς τα δώρα
Με κλάμα βίαιο και τραχύ, δριμύ σαν καταιγίδα
Πήρα το χέρι που αγαπώ και το ‘φερα στα χείλια
Στην απουσία ενός φιλιού και σε υγρή μετάνοια
Σου είπα, και πάλι, «σ΄αγαπώ», πιο δυνατό απ’ τ’ άλλα
Κι εσύ που ξέρεις τι είν’ αυτό που το γυαλί κολλάει
Μου είπες, τότε, «σ’ αγαπώ», για ό,τι μάς πονάει
Αγάπα με, σ’ εκλιπαρώ
Αγάπα με, το θέλω
Αγάπα με, στη σκοτεινιά
Στο φως, πώς υποφέρω!
Αγάπα με, δίχως χρησμό
Χωρίς αρχή κι ελπίδα
Αγάπα με, στο «σ’ αγαπώ»
Που δεν ακούει σε μοίρα
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου